Trapa natans - Waternoot
door E. Naets- Zilverhaai Beringen, clubblad december 1999
|
Een merkwaardige plant waarvan de Nederlandse benaming "Waternoot" is. Soms wordt deze plant uit de familie Hydrocaryaceae ook al eens waterkastanje genoemd. In de aquaristiek is Trapa natans thans een zeldzame gast. Voor het gewone aquarium is het trouwens een plant van mindere waarde, maar in een sterk belicht paludarium kan de waternoot bijzonder fraai zijn. |
Verspreiding.
In de natuur komt Trapa natans op vele plaatsen voor in de gematigde en koele klimaten van het noordelijk halfrond, het is namelijk een kosmopoliet. Hier in West-Europa is Trapa natans door de toenemende vervuiling vrijwel uitgestorven. Waar men deze plant nog aantreft vindt men hem meestal in stilstaand water, drijvend aan het wateroppervlak. In de Verenigde Staten zijn er gebieden waar de plant is vermeerderd tot een "waterpest".
Beschrijving.
Onder water bezit de plant fijne lintvormige tegenoverstaande bladeren die dikwijls als wortels worden beschouwd. Dank zij blaasvormig verdikte bladstelen vlotten aan het wateroppervlak hardgroene bladeren, die ruitvormig zijn en aan de buitenkant sterk getand. Die drijfbladeren groeien in rozetvorm. Een rozet kan wel 20 bladeren bevatten en een doormeter van 25 cm bereiken. Trapa natans is een eenjarige plant die elk jaar opnieuw uit zaden kan worden opgekweekt. De bloeitijd loopt van juli tot september. De witte bloemen hebben 4 bladeren en staan elk afzonderlijk in de bladschachten. Trapa natans zet eveneens vruchten af. Tussen een flinke bos waterwortels zien we dan in een vierstekelig omhulsel een noot. Deze noot is eetbaar en smaakt naar een beukennootje. De gerijpte vruchten kan men overwinteren in vochtige turf en op een donkere plaats. In het voorjaar steekt men de zaden in de bodemgrond, die zich spoedig zullen ontwikkelen tot nieuwe planten.
In het aquarium.
Trapa natans is zoals eerder gezegd alleen interessant in een open aquarium of in een paludarium als we de planten van bovenaf kunnen zien. Vroeger werd deze plant ook gebruikt om andere planten zoals crypto's schemerlicht te geven. Thans is de Trapa natans in de vergeethoek beland. De gesloten lichtkappen zijn hier vooral de oorzaak van. Trapa natans verdraagt een temperatuur van maximum 23 graden Celsius en heeft bij voorkeur zacht tot middelhard water nodig om zich te ontplooien. Men kan de waternoot in de bodem planten. Al snel zal deze naar de oppervlakte doorgroeien en daar bladrozetten vormen. Zodra de drijfbladeren volledig tot ontwikkeling komen maken de lintvormige submerse bladeren plaats voor veervormige fijne wortels. Hiertussen vindt jongbroed een veilig onderkomen. Vele vissen zullen ook niet aarzelen om tussen zulke wortelmassa hun eitjes af te zetten. Bij een goede verzorging en aangewend in de juiste omgeving is het een plant met een bijzondere uitstraling.
